Umiłowani!

Okres Wielkiego Postu niezmiennie w życiu wspólnoty kościelnej jest czasem wysiłku duchowego, bez którego niemożliwe staje się nawrócenie na właściwe drogi naszego postępowania. Mają one być zgodne z wymaganiami ukazywanych cierpliwie zasad, by zmierzać konsekwentnie do dojrzałości i uczciwości wobec oczekiwań naszego Zbawiciela. Ten okres stwarza wspaniałą okazję, aby poczuć się zgodną wspólnotą, realizującą zadania, prowadzące nas do oczekiwanego dobra. Nieustannie punktem odniesienia  w tym wysiłku ma być dostrzeżone przez nas oblicze Boga, zarówno w Starym Testamencie, jak też na Górze Przemienienia, o której wspomina Ojciec Święty Franciszek w tegorocznym orędziu na Wielki Post. Dla nikogo z nas nie ulega wątpliwości, że życie nasze toczy się w atmosferze coraz trudniej pozwalającej dostrzegać prawdziwą twarz Stwórcy, bo sami ją deformujemy w naszym oddziaływaniu społecznym. W tym mieszczą się nasze grzechy i - powiedzmy szczerze - niedojrzałości w wierze. Więc zgodnie z nawoływaniem proroka Joela Kościół w swym nauczaniu zachęca: „Rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty, i nawracajcie się do Boga waszego” (Jl 2,13). Sens tego nawoływania ma skierować każdego z nas ku odrzuceniu naszych przyzwyczajeń, uformowanych wyłącznie według naszych ludzkich wzorów.

Umiłowana Rodzino Diecezjalna,

Siostry i Bracia w Chrystusie Panu.

            Zanim przyjmę święcenia biskupie w katedrze gliwickiej w dniu 11 marca i rozpocznę posługę pasterską w diecezji powierzonej mi przez papieża Franciszka, pragnę tym listem duchowo spotkać się z Wami przy ołtarzu niedzielnej Eucharystii, by wspólnie pochylić się nad słowem Bożym oraz przekazać każdemu i każdej z Was braterski znak pokoju, zapraszając jednocześnie do twórczej współpracy dla dobra naszej diecezji.

            Na diecezję gliwicką patrzę poprzez piękne świadectwo, jakie dał o niej św. Jan Paweł II, a które od dnia nominacji biskupiej rozważam i zapisuję w swoim sercu. Jest to bowiem świadectwo niezwykle ważne dla całej wspólnoty diecezjalnej, dla mnie zaś jest ono cennym drogowskazem w duszpasterskiej działalności na ziemi śląskiej. W homilii z dnia 15 czerwca 1999 roku, skierowanej do Kościoła Gliwickiego, Ojciec Święty zawarł następujące słowa: ”W ciągu dziejów byliście zawsze zjednoczeni z Kościołem i z jego Pasterzami, mocno przywiązani do tradycji religijnej waszych przodków. Zwłaszcza  długi okres powojenny, aż do zmian, jakie nastąpiły w naszym kraju w 1989 roku, był czasem wielkiej próby wiary także i dla was. Trwaliście wiernie przy Bogu, opierając się ateizacji i laicyzacji narodu i walce z religią. Przypominam sobie, jak tysiące robotników Śląska powtarzało zdecydowanie w Piekarskim Sanktuarium hasło “Niedziela Boża i nasza”. Czuliście zawsze potrzebę modlitwy i miejsc, gdzie mogłaby się ona wznosić. Dlatego nie brakło wam woli ducha i ofiarności, aby troszczyć się o budowę nowych kościołów i miejsc kultu, których wiele powstało w tamtym czasie w miastach i wioskach Górnego Śląska. Drogie wam było również dobro rodziny. Dlatego domagaliście się dla niej należnych praw, zwłaszcza prawa do swobodnego wychowania w wierze waszych dzieci i młodzieży. Gromadziliście się często w sanktuariach i na wielu innych miejscach bliskich waszemu sercu, aby wyrazić przywiązanie do Boga i dać temu świadectwo”.

Rekolekcje rozpoczynają się w poniedziałek o godz. 17.00, a kończą w czwartek o godz. 14.00. Prosimy zabrać ze sobą alby.

Zapisy przez formularz: https://forms.gle/CgXvMrwkG18rhE7z8 lub na adres email: recepcja@uroczyskoporszewice.pl, lub telefonicznie 42 211 85 00 w dni powszednie w godz. 08.00-20.00.